τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν
Eβρ. 9.11-14
Ἀδελφοί, Χριστὸς παραγενόμενος Ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ᾽ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως, οὐδὲ δι᾽ αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ ῞Αγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος. Εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ῥαντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα, πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;
Πέμπτη Κυριακή των Νηστειών σήμερα, και εορτάζουμε την μνήμη της οσίας Μαρίας της αιγυπτίας, της οποίας ο βίος χαρακτηρίζεται από ακρότητα ως προς την αμαρτία, αλλά και ως προς την μετάνοια. Παράλληλα, στην περικοπή από την προς Εβραίους επιστολή που ακούσαμε, ο απόστολος Παύλος παρουσιάζει δυο σημαντικά χαρακτηριστικά του Χριστού ως μεγάλου Αρχιερέως, δηλαδή εκείνου που πραγματοποίησε το λυτρωτικό έργο της ανθρωπότητας και το έθεσε επάνω σε μια εντελώς καινούρια βάση. Ο Χριστός, μάς λέει, έγινε Αρχιερεύς των μελλόντων αγαθών· δεν ήλθε να μάς προσφέρει επίγεια αγαθά, αλλά τα επουράνια, το έλεος, την συγγνώμη, την φιλία με τον Θεό. Δεν ήλθε για να μάς παράσχει εξιλέωση, γιατί ακόμα και εάν ξεπληρώσει κάποιος τις ατιμίες που τυχόν έχει διαπράξει, αυτό δεν τον καθιστά και φίλο του Βασιλέως· αλλά ήλθε για να σχίσει το χειρόγραφο της οφειλής, για να μάς αποκαταστήσει σαν τον υιό της παραβολής, για να μάς ανυψώσει στον παράδεισο.