«Θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός» (Α΄ Κορ. 3.11)



Όπου απουσιάζει ο φωτισμός του Θεού, εκεί υπάρχει σύγχυση και πνευματικό σκοτάδι, τα οποία γεννούν έριδες, διχοστασίες και μάχες. Παράδειγμα, ο πύργος της Βαβέλ· άνθρωποι τυφλωμένοι από εωσφορική έπαρση, μαζεύτηκαν να φτιάξουν ένα κτίσμα, που θά ΄φτανε ίσα με το Θεό. Η διήγηση αναφέρει ότι ο Θεός σύγχισε τις γλώσσες των ανθρώπων, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να συνεννοηθούν και τελικά να εγκαταλείψουν το εγχείρημα. Βέβαια, η διαφορετική γλώσσα είναι μάλλον εμπόδιο συνεννόησης, και μάλιστα εύκολο ως προς την υπέρβασή του, παρά γενεσιουργός διχοστασίας. Ώστε ο Θεός έθεσε ένα μικρό εμπόδιο, για να φανεί η γύμνια των επιχειρούντων. Γιατί εκείνος που δεν λογαριάζει τον Θεό, δεν αργεί να ποδοπατήσει και τον άνθρωπο.


Θεμέλιο της πίστης μας και, κατά συνέπεια, της ζωής μας ολόκληρης, έχουμε θέσει οι πιστοί τον Χριστό· έτσι λέμε και αυτό ομολογούμε. Έχουμε, όμως, πραγματικά θέσει θεμέλιο της πίστης μας, της σκέψης μας και της ζωής μας τον Χριστό;